تغیرات اقلیمی پرندگان زمستان گذر را به تالاب لیپار چابهار کوچ داد

اشرف علی حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر تاکید کرد: پس از پرآب شدن تالاب آب شیرین لیپار در خردادماه سال جاری، اولین گروه پرندگان مهاجر زمستان گذران، میهمان این سایت زیبای پرنده نگری در چابهار شده اند.

وی افزود: پراکنش فلامینگوهای بزرگ در ایران بسیار گسترده است و به خاطر اینکه دمای هوا به 30 درجه سانتیگراد در این فصل کاهش یافته فرصت مناسبی برای مهاجرت پرندگان به مناطق جنوب شرق ایران فراهم شده چرا که لیپار زیستگاهی مناسب و پر آب برای گذران پرندگان است.
 

وی با اشاره به مهاجرت دسته های 10 تا 15 قطعه ای فلامینگوها، اضافه کرد: امنیت بالای منطقه و آب فراوان و همین طور تغییرات آب و هوایی و خشک شدن تالابهای دیگر مناطق کشور، سبب مهاجرت پرندگان در این فصل به تالاب آب شیرین لیپار شده است. 

 وی به بازدید خود از تالاب لیپار اشاره کرد و گفت: اولین دسته فلامینگوها از گونه فلامینگوی بزرگ در این تالاب مشاهده شدند که به نظر می رسد با توجه به فراهم بودن فاکتورهای زیستی و وجود مواد غذایی و امنیت مناسب، ترجیحاً این محیط تالابی را برای تغذیه و استراحت انتخاب کرده اند.
 
وی با اشاره به ویژگی فلامینگوها افزود: این گونه پرنده 127-150 سانتیمتر طول دارد، پرنده نر 5.3 کیلو و پرنده ماده 5.2 کیلو وزن دارد، و با پاهای بلند و گردن دراز، در رنگهای صورتی و سفید، با منقار پایین برگشته، از سایر پرندگان کنار آبچر متمایز می شود. فلامینگوی بزرگ  در مقایسه با فلامینگو کوچک از جمعیت و پراکندگی بیشتری در کشورمان  برخوردار است. نر و ماده همشکلند ولی ماده اندکی کوچکتر است و سفیدی پر و بال، به تدریج صورتی رنگ و سپس به رنگ قرمز تبدیل می شود.
 

حسینی اضافه کرد: فلامینگوها از آرتیمیا تغذیه می کنند و علت قرمزی پر و بال آنها وجود رنگ‌دانه‌هایی ا‌ست که در آرتیما وجود دارد. فلامینگو به آرامی راه می رود و در حالی که سر و منقار خود را در آب کم‌عمق فرو برده است تغذیه می  کند، همیشه به طور دسته جمعی زندگی می کند و گله‌های آن به صورت پراکنده و گاهی در یک خط پرواز می کنند.

وی پیش بینی کرد، در سال جاری تعداد زیادی از  پرندگان مهاجر آبزی و کناره آبزی به خورها و تالابهای نوار ساحلی جنوب استان سیستان بلو بلوچستان مهاجرت می کنند.
 
این مقام مسئول در اداره محیط زیست چابهار اضافه کرد: حضور زود هنگام فلامینگوی بزرگ در لیپار، حاکی از مساعد بودن شرایط آب و هوایی در منطقه و یا احیاناً ناامنی و خشک شدن و گرمای بیش از حد زیستگاههای اصلی این پرنده در نواحی سرزمین ایران است.